laugardagur, 6. júní 2009


innantóm, hrædd og get ekki hætt að hugsa. hugsa um hann, hugsa um að ég muni aldrei fá hann. vildi að ég hefði verið edrú þetta kvöld, vildi að ég hefði ekki klúðrað þessu. hvern er ég að plata, hann mun ekki hringja. verð að hætta að bíða, vona. get ekki komið honum út úr kollinum mínum. sáann, og fiðringurinn í maganum ætlaði að gera mig brjálaða. skyndilega varð ég 14 aftur. reyndi að vera á sama stað og hann, reyndi að láta hann taka eftir mér. á endanum gerðann það og brosti. hjartað tók kippi í þessari óþægilegu stöðu og mér fannst líða heil eilífð þar sem ég sat bara og starði á hann og hann á móti á mig. skrítið hvað hlutirnireru skrítnir stundum.