1+1 er..

1+1 eru yfirleitt 2, stundum 3, einstaka sinnum 4, en sjaldnast 5. þetta er einfalt reiknisdæmi en getur samt verið svo flókið. engann speking þarf til þess að segja okkur að 1+1 eru 2 líkt og 2+2 eru 4. en þegar slett er úr klaufunum, kannski áfengi við hönd og ekki er farið gætilega getur 1+1 orðið virkilega flókið sérstaklega ef um einnar nætur gaman er að ræða.
þegar "óhöpp" líkt og þessi er um að ræða er aðeins tvennt í stöðunni, eiga það eða eyða því. segjum sem svo að þú eyðir því þá er ekk meira með það en ef u átt það þá er allt með það. annað hvort að segja pabbanum eða ekki. ef u segjir honum það ekk þá ekki meira með það en ef u segjr honum það þá allt með það. hann verður að ákveða vill hann þetta barn eða ekki. ef ekki þá ekki mer um það en ef hann vill það þá allt með það. sameiginlegt forræði eða færð þú það allt. ef u færð það allt þá ekk meira með það en ef hann fær helminginn þá allt með það.


hvenær fær hann heimsóknar tíma, pabba helgar, verður hann viðstaddur mæðraskoðanir, fæðinguna, hvernig verða afmælin, jólin, hvað með nýja maka, hver kaupir flottar gjafir, ferðalögin, fyrsti skóladagurinn..


..ekki flækja líf þitt af óþörfu..

...!

We were as one babe, for a moment in time and it seemed everlasting that you would always be mine, Now you want to be free so I'm letting you fly, cause I know in my heart babe our love will never die...

það koma skil í lífi okkar allra, þar sem við þurfum að kveðja. kveðja þann sem við elskum, kveðja þann sem okkur þykir óendanlega vænnt um. stundum kemur hann/hún aftur, stundum ekki. það er alltaf sárt að kveðja en stundum er það bara of sárt og við viljum ekki trúa því að þetta sé virkilega að gerast. þarftu að fara? afhverju? geturu ekki bara verið hérna, hjá mér? æjh ekki fara eg á eftir að sakna þín svo mikið! fótspor eru skilin eftir, sem hverfa seint og jafn vel aldrei. sumir eru teknir frá okkur, aðrir fara sjálfviljugir. sorgin, tárin og söknuðurinn sem fylgir oft er óbærilegur og maður hugsar með sér afhverju hann/hún. sumir eru hræddir við að sýna tilfinningar sínar aftur og hjartað leggst í hálfgerðan dvala. þú ýtir öllum í burtu frá þér, þú villt bara vera í friði...

...loks kemstu yfir þetta en hvað þá?! stundum kemur fólkið aftur og rústar öllu, og þú finnur óveðrið sem hafð linnt byrja aftur. bítur á jaxlinn og brosir því hann/hún má ekki sjá að þú hafir virkilega saknað hans/hennar. segjir við sjálfan þig "þetta verður allt í lagi" en í alvöru verður þetta bara allt í lagi?!? verður allt bara alltaf allt í lagi?!?

dagurinn í dag..

bjallan hringir og maginn verður órólegur, sest uppí bílinn og keyri af stað, eitt stopp, eitt símtal, eitt svar. farðu uppeftir núna þeir bíð.. sest uppí bílinn,hjartað byrjar að slá hraðar og hraðar og þegar ég sé staðinn tek ég upp símann "hringdu í mig heyrumst". renni bílnum í hlaðið og lít inn ó fuck þarna er hann kvíðinn hellist yfir mig. en ég ákveð að láta sem ekkert sé, labba inn með fullu stolti, læt mannin fá lyklana og þá hringir síminn, símtalið sem átti að bjarga lífi mínu nokkur orð og svo skellist á, Neii!!! siminn hringir aftur, úff ada djúft. þarna kemur hann "hæ" - "hæ" vertu með mér hérna plís.. duu duu duu.. ó fuck.. hann kemur aftur "hvað segjiru" - "fínt" og ég brosi. skindilega slær hjartað ekki jafn hratt. orðin koma í bunum og ég veit ekk hvert ég ætla, óþægindi sem var bara ein leið til að losna út úr og þarna kemur bjargvætturinn, jæja hann er tilbúinn. "við heyrumst seinna bæ"- skrítinn svipur kemur "bæ"

kemst loksins heim og síminn hringir, bitur og pirruð, hissa og hneigsluð. hvað er málið? afhverju að láta svona?

við getum ekki lifað með þeim, við getum ekki lifað án þeirra..

skóli/próf/kennarar

bráðum koma blessuð jólin,
og jólaprófin fylgja því,
loks þá hættir leiðindar skólinn
og allir fara já í frí..

já það eru aðeins 2 vikur eftir af skólanum þ.e.a.s fyrir próf og allt er að verða vitlaust. prófkvíðinn fer brátt að sína sig og orðin í lærdóms bókunum éta sig brátt inní heilann.. svo koma daganir hver á fætur örðum þar sem þú lærir eins og brjálæingur og þegar þú loksins færð að fara inn í prófstofuna þá hlaupa orðin sem þú mundir fyrir aðeins sekúndu síðan eins hratt og þau geta svo þú náir þeim ekki. þá ferðu sko að svitna. Shit afhverju gerist þetta alltaf?? ég sem lærði í 4 daga og hélt ég væri með allt á hreinu. svo stija kennararnir hlæjandi þegar þeir fara yfir prófin hahaha heimsku nemendur..

skólinn er nefnilega ofmetinn.. þarna sitjum við dag eftir dag í 80 mínúturog hlustum á einhvern karl/konu babbla út í eitt í von um að við skiljum eitthvað hvað þeir eru að tala um hvað málið snýst, og passaðu þig að spyrja alls ekki því þá verða þeir reiðir, allveg öskureiðir.. það eina sem þú átt að gera er að kinka kolli.. en stundum þá máttu spurja og þá verða þeir svaka hissa að þú skildir ekkert.. þetta sem var svo einfalt.. já fyrir þá kannski, halló en þurftu þeir ekki að mennta sig heillengi í skóla í 10-15 ár til að geta kennt sögu, landafræði, félagsfræði.. og svo eigum við bara a ná þessu á 80 mínútum sem þeir eru búnir að vera að læra í kannski 10- 20-30 ár.. bull!!

afhverju

Sit og hugsa, hugsa um þig. hvar ertu nú? afhverju fórstu án þess að kveðja? hvað gerði ég? get ekki hætt að hugsa, er þetta mér að kenna? ég sakna þín svo. þú skildir mig eftir og nú er allt svart og svo kalt. koddu aftur, plís koddu til mín ég get þetta ekki. ligg hér ein, vill ekki neitt nema að þú komir aftur, komir aftur og sjáir hvað þú gerðir. það er ekki bara ég, það eru allir hinir líka. afhverju geturu ekki skilið það að ég þarf á þér að halda, allt er svo tómlegt án þín.

það er ekki skrítið að ég sé eins og ég er.

vildi að þú gætir séð hvað þú ert mér mikið, en ég get ekki sagt það. því þegar ég hef sagt það þá hefuru farið. ég vill ekki missa þig aftur. ég þarfnast þín. ég elska þig.

...

Sannir vinir eru vinir að eilífu. Sannir vinir segja hvor öðrum allt. Sannir vinir verða ekki afbrigðisamir þótt vinur þinn hitti annað fólk. Sannir vinir styðja hvor annan í blíðu og stríðu. Það eru ekki allir svo heppnir að eiga sanna vini því oft eru þeir vinir sem þú telur vera þínir sönnu vinir kannski ekki svo mikið sannir vinir, það fólk eru þeir sem labba úr lífi þínu, skilja eftir djúp fótspor sem oft særa. Ég á sanna vini. Ég á vini sem ég hef þekkt svo lengi sem ég man. Vini sem ég veit að myndu ekki særa mig.

fyrir sóley: afmælis og jólagjafalisti..

-sokkar

-spil

-föndurdót

-myndir

-puntu dót

-skemmtilegar dvd myndir

-garn (til að prjóna)

-ilmvatn

-skart

-geisladisk

-bolir

2008..

nú er senn að líða á enda þessa árs og nýtt ár fer að hefjast, skóla önnin fer senn að klárast og við tekur vinna og smá frí hjá sumum. próflestur og prófkvíði haldast í hendur, um leið og smá fiðringur læðist um fyrr jólunum og pökkunum, matnum og sætindunum. en þetta ár mun seinnt gleymast og enn er smá tími til að búa til nýjar minningar í bókina.

söngvakeppnisball F.Á

Árshátið F.Á

ólympíuleikarnir í garðinum

óvissuferð garðsins

staffaparty

Danmörk

party hjá gaua

fyrir norðann

löööv

trúir þú á ást við fyrstu sýn?

það eru mismunandi skoðanir á þessu, sumir segja þú getur ekki séð/hitt manneskju og strax orðið ástfangin, aðrir segja tjah afhverju ekki? þegar þú ert oft búin/búinn að hitta á ranga fólkið tekur baður þá ekki eftir því þegar loksins rétta fólkið labbar inn í líf þitt?

ætli ástin sé ekki eitt það flóknasta sem lífið bíður uppá, og einhvern vegninn virðist vera að þegar fíflin ganga inn, heilla þig uppúr skónum og labba svo í burtu, það særir mest. afhverju sér maður mest eftir þeim sem voru hvað verstir við þig? afhverju getur maður ekki bara labbað í burtu sjálfur?

hefuru orðið ástfangin/ástfanginn?

...fundið hvernig hjartað slær hraðar og hraðar og fastar og fastar þegar ákveðin manneskja kemur á msn, sendir þér sms eða blikkar þig? hvernig hrollurinn færist eftir líkamanum þegar hann/hún strýkur niður vangann þinn, þegar hann horfir beint í augun þín eða þegar hann/hún horfir svo sterkt á þig og þú getur ekki hætt að brosa, roðna eða hlæja...

hvernig getur ein manneskja látið allt verða svo yndislegt, dásamlegt, fullkomið. ekkert nema fiðrildi og spennur.

svo trúir þú á ást við fystu sýn??